maandag 17 oktober 2011

Haasklus in Amsterdam

Zondagochtend 16 oktober 2011 moest het gebeuren. Mijn haasklus voor @Runningsjaak, Deze had enige tijd geleden op twitter gemeld dat hij zijn eerste marathon in Amsterdam ging lopen. Ik heb hem toen aangeboden om met hem mee te lopen. Een deal was toen snel gemaakt.


En zo ging ik zondagochtend naar Amsterdam. Rond 08.15 uur parkeerde ik mijn auto op industrieterrein de Schinkel. Van daaruit loop je binnen een aantal minuten naar het Olympisch Stadion waar de hardloopwinkel al snel werd gevonden. Daar was het meetingpoint voor een aantal tweeps. Hier werden we ontvangen met koffie door Joan, mede eigenaar van de hardloopwinkel.

Na de kennismaking met Ruben, Nesrine, Martin en de bekende, Ruud en Jaco was het na de koffie tijd om ons gereed te maken voor de start. Gelukkig konden we onze tassen achterlaten bij de hardloopwinkel zodat wij niet in de rij hoefde te staan om onze tassen in te leveren. Na de sanitaire stop werd het de hoogste tijd om naar het startvak te gaan. En zo stonden we even later in het laatste startvak in afwachting van de start.



Alleen duurde het even voor we weg mochten nadat het startschot had geklonken. Volgens mij passeerde wij de startlijn pas na een minuut of twaalf. De eerste kilometers verliepen vrij rustig. Het was vrij druk op de smalle eerste stukken, ik denk dat het in het Vondelpark was toen we pas richting de afgesproken 6"/km gingen. De kilometers gingen lekker. Het was echt genieten om onder ideale omstandigheden de kilometers te lopen. Bij de drankposten werd het nodige genuttigd om vervolgens weer lekker verder te lopen. Na de 11 kilometer werden we nog even aangemoedigd door het mobiele supportersteam, Sylvia, Marco, Ronald en Jolanda. Echt top.


Daarna kwamen we al snel langs de Amstel te lopen. Wat was dat genieten. Stralend zonnetje en ook nog eens een mooie route om te lopen. De kilometers verliepen nog steeds volgens de planning. Wel iets boven de 6"/km, maar dat mocht de pret niet drukken. Even voorbij het halve marathonpunt merkte ik dat  Jaco wat moeite had om het tempo te volgen. Er werd teruggeschakeld om vervolgens verder te gaan op een voor hem iets aangenamer tempo. Even na de 24 kilometer kwam de eerste kramp bij Jaco opzetten. Na een paar meter wandelen pakte hij de draad weer op. Rond het 29 kilometerpunt werd het echt knokken voor hem. Heb alles in de strijd gegooid om hem te motiveren. Ik voelde op een gegeven moment dat het punt van uitstappen op de loer lag. De kramp was af en toe te veel. Maar gelukkig kreeg ik hem steeds weer aan de gang. Pijn is emotie en die kan je uitschakelen. Waar heb ik dat eerder gehoord? En zo liepen we van verzorgingspost naar verzorgingspost. Af en toe even wandelen om vervolgens weer verder te dribbelen. Bij iedere verzorgingspost nam ik een paar sponsen mee om deze vervolgens aan te reiken op het moment dat het nodig was. Onderweg nog regelmatig even een tweet de lucht ingegooid om de volgens op de hoogte te houden van onze vorderingen.

De laatste kilometers  gingen moeizaam. Dit was afzien met hoofdletters maar hij wist het vol te houden. De finish kwam dichter bij. Het besef was daar, hij ging het toch maar even doen en zo passeerde we naar ruim 4.48 de finish. Hij had het geflikt. Zijn eerste marathon was een feit maar wat had hij afgezien. Het was niet geworden wat hij vooraf op gehoopt had maar zijn eerste marathon was een feit.




Jaco gefeliciteerd kerel. Je hebt afgezien kerel. Het is anders gelopen dat je gehoopt had maar je hebt het gedaan kerel. Gefeliciteerd met het uitlopen van je eerste marathon. Op naar de tweede. Ik geloof nu al in een PR voor jou.

Langs deze weg wil ik het mobiele supporters team, Ronald, Marco, Sylvia en Jolanda bedanken voor hun support op het 11 en het 30 kilometerpunt. Alle twitteraars voor de steuntweets onderweg en de felicitaties na afloop. Was echt top. Joan van de hardloopwinkel, bedankt  voor de koffie en de gastvrijheid en natuurlijk Jaco. We hebben het samen toch maar "even"geflikt.

Natuurlijk ook nog even de felicitaties aan Ruben en Nesrine die hun eerste marathon even uitliepen in 3.11.05. Supertijd. Gefeliciteerd. Maar ook Martin die een dikke PR liep gefeliciteerd.

Ten slotte nog even voor de geintresseerden:

Tijdens de marathon heb ik de startnummermagneten uitgeprobeerd. Deze zijn perfect bevallen. Het startnummer is goed blijven zitten gedurende de ruim 42 kilometer.





Daarnaast heb ik ook de Reskin-XL Nipple Patch herbruikbare pleister uitgeprobeerd. Ondanks de beharing bleven deze goed zitten gedurende de marathon.







vrijdag 14 oktober 2011

Amsterdam Marathon

Vandaag naar Sporthallen Zuid geweest om mijn startnummer en shirt op te halen. Natuurlijk ook nog even de tijd genomen voor een rondje over de Expo. Bij Garmin  even met de heren staan praten over de nieuwe Garmin Forerunner 910 XT. Dit model zie er mooier en wat strakker uit dan de 310. Het was nog niet de definitieve versie van de 910 die zij bij zich hadden. Dit model had nog een hele soepele polsband. Deze zal het waarschijnlijk niet lang uithouden in de praktijk.

Ook werd het probleem van de hoge hartslagwaardes besproken. Ik heb hierbij aangegeven dat dit waarschijnlijk veroorzaakt wordt door de hartslagmeterband. Ik heb van de heren het nieuwste model meegekregen. Kijken of deze na verloop van tijd wel de goede waardes blijft geven.


Zondagochtend om 9.30 uur moet het gebeuren. Dan loop ik met Jaco mee tijdens zijn eerste Marathon.
We gaan weg op 6"/km.